Venezia FC

Orijinal hali 1907'de Venezia Foot Ball Club olarak kurulan kulüp tarihinin büyük bir bölümünü Serie B'de geçirdi. 

Venezia'nın en büyük başarısı 1940-41 sezonunda kazandığı Coppa Italia oldu. Kazandıkları kupanın takip eden sezonunun ardından Serie A'daki en iyi konumlarını alarak üçüncü sırada tamamladılar.

Venezia Futbol Kulübü, Constantino Reyer ve Martial Gymnastics Society adlı iki Venezialı spor kulubünün futbol bölümlerinin birleşmesi yoluyla 20'ye yakın taraftar* tarafından 14 Aralık 1907 yılında kuruldu. 

Yeni futbol kulübüne hayat vermesi için kurucular tarafından seçilen yer Campo San Bartolomio yakınlarındaki Da Nane in Corte dell'Orso isimli restorandı. Kurucular arasında ilk başkan Davide Fano; İsviçre takımı FC Winterthur'dan ilk teknik direktör ve kaptan Walter Aemisseger; Guido Battisti; Antonio Borella; Gerardo Bortoletti; Baciccia olarak bilinen Aldo Federici; Pioppa olarak bilinen Pietro Golzio; Silvio Lorenzetti, Pietro Piccoli; Primo Pitteri; Alessandro Santi; Marcello Santi; Luigi Vianello; Pietro Visintin; ve Mario Vivante bulunuyor. 

Erken yıllarında, takımın maçları Sant'Elena'nın çam ormanlarında oynanıyordu. Venezia'nın ilk maçları Venedik limanına gelen gemilerin tayfalarına karşı olmakla beraber, Venedik ekiplerinden Padova, Verona ve Vicenza'ya karşı oynandı. Venezia'nın ilk maçı 22 Aralık 1907 tarihinde 1-1 biten Vicenza maçıydı.

Venezia ilk kez 1909 İtalya Futbol Şampiyonasında İtalya'nın üst seviye ligine katıldı. Venedikli tek kulüp olan Venezia doğrudan Lombardia grubunun kazananı US Milanese'ye karşı oynacağı yarı finale kaldı. Sonu hezimetle bitecek bu maçın ilk ayağını 7-1 yenilirken, dönüş maçını 11-2 yenilerek toplamda 18-3'lük bir skorla mağlup oldu.

1910 yılında İtalya'nın en üst ligine katılarak oynamaya başlayan Venezia, İtalya'nın Birinci Dünya Savaşına girmesi nedeniyle 1914-15 sezonu onlar için oynanan son sezon oldu.

AC Venezia

Nisan 1919'da Il Gazzettino'nun ana merkezi Palazzo Gritti-Faccanon'da Venezia Futbol Kulübü ve küçük bir lagün takımı olan Aurora Futbol Kulübünün üyeleri güçlerini birleştirmeye karar verdi ve yeni kulübe Associazione Calcio Venezia adını koydular. Bu vesileyle, sahalarının askeri bir üs olarak kullanılmasına karşılık olarak, hükümet lagün kulübünün yeniden kurulmasına 40 bin liretlik sıradışı bir katkıda bulundu.

1921-22 sezonunda, Venezia ikinci lige düştü. Ancak 1926-27 sezonunda Prima Divisione'ye geri dönebildi fakat Divisione Nazionale'nin yeni bir üst lig olarak kurulması nedeniyle Prima Divisione İtalyan futbolunun ikinci seviye ligi haline geldi.

1927-28 Prima Divisione sezonunda Venezia, A grubunu Atalanta'nın ardından ikinci sırada bitirdi ve Divisione Nazionale'nin 32 takıma (16 takımdan oluşan iki ayrı grup) çıkarılması nedeniyle, İtalya Futbol Federasyonu tarafından otomatik olarak bir üst lige yükseltildi. 

1928-29 sezonunda Venezia B grubunu 11. sırada bitirmesiyle Serie B'ye düştü. 1929-30 sezonunda Serie A adında yeni bir üst lig kurulurken Divisione Nazionale Serie B adını alarak devam ediyor. Lig sıralaması böyle şekillenmektedir: Serie A, Serie B ve Prima Divisione. Venezia, Serie B'nin ilk sezonunu 7. sırada bitirdi.

SS Serenissima

1930 yazında Venezia, Società Sportiva Serenissima adını aldı ve Aziz Mark'ın aslanını göğsünde taşımaya başlarken, kulüp renklerini Venedik Cumhuriyeti bayrağındaki kırmızıyla değiştirdi.

1931 Mayıs ayında, Uluslararası Kadın Jimnastik müsabakası vesilesiyle, Venezia Sant'Elena stadyumunun adı Birinci Dünya Savaşında ölen pilot Pier Luigi Penzo olarak değiştirildi. 

1929-30'dan beri art arda Serie B'deki beş sezonun ardından 1933-34 Serie B sezonunda B grubunu son sırada bitiren ve küme düşen S.S. Serenissima, bir sonraki sezonda ligin 26 takımdan 32 takıma çıkarılması sonucunda ligdeki yerini korudu.

AC Venezia ve Serie A'ya Yükseliş

1 Ağustos 1934 tarihinde kulüp Associazione Calcio Venezia ismine ve geleneksel renkleri siyah ve yeşile geri döndü.

1934-35 Serie B sezonunda Venezia, ligi 11. sırada bitirerek Serie C'ye düştü. Fakat Venezia, 1935-36 sezonunu en üst sırada bitirerek Serie C'de çok uzun süre kalmadı ve Serie B'ye doğrudan yükselme hakkını kazandı. 1935-36 Coppa Italia'da Son 32'ye kadar yükselen kulüp, Lazio'ya 2-0 elenmeden önce Padova, Fiumana (Şimdi ki adı Rijeka) ve Pistoiese'yi eledi. Armando Varini, Aldo Biffi ve Attilo Kossovel orta saha üçlüsü takım için bu sezonun en güçlü noktasıydı.

Takip eden sezonda Venezia, 1936-37 Coppa Italia'da son 16'ya kalma başarısı gösterdi fakat Milan'a 2-0 yenilmekten kurtulamadı. Bu sezon son anda ligden düşmekten kurtularak Serie B'de kalmayı başardı.

1937'de Arnaldo Bennati'nin kulüp başkanı olarak ortaya çıkmasıyla birlikte Venezia'nın yükseliş dönemi başladı. 1937-38 Serie B sezonunda Venezia ligi sekizinci sırada bitirdi. Bennati, Victor Tortora ve Giovanni Alberti'yi içeren bazı önemli oyuncuları kadroya kattı. 

1938-39 Serie B sezonunda, Venezia ligi ikinci sırada bitirerek Serie A'ya yükselmeyi başardı. Sezonun son haftasında dramatik bir şekilde Atalanta'yı 1-0 yendi ve puan eşitliğine rağmen gol averajı nedeniyle onların üstünde bitirmeyi başardı. Maçı kazandıran gol, beş bin Venezia taraftarının önünde Francesco Pernigo (Serie A'da Venezia'nın 45 golle tüm zamanların en çok gol atan oyuncusu) tarafından atıldı. Venezia'nın bu dönemki teknik direktörü Giuseppe Girani'ydi. 

Venezia'nın Serie A'ya yükselmesiyle, 10 bin kişilik Pier Luigi Penzo Stadyumu'nun kapasitesi 22 bine çıkartıldı.

Altın Yıllar

12 yıllık yokluğun ardından Serie A'ya dönmesi üzerine Venezia kadrosu, Luigi Busidoni, Silvio Di Gennaro, Sergio Stefanini ve en önemlisi Valentino Mazzola'nın takıma gelmesiyle güçlendirilmişti. Mazzola, Venedik'te askeri görevini yaptığı sırada Campo dei Bacini'de oynadığı futbolla dikkat çekti. Venezia onu denemeye aldı ve ardından da Serie C kulübü Alfa Romeo Milano'dan satın aldı. 1939-40 Serie A sezonunda Venezia, ligi 10. sırada bitirdi ve kulüp tarihindeki en başarılı ikinci sezonunu yaşadı. 

1940'da Venezia, Giovanni Battista Rebuffo'yu teknik direktör olarak takımın başına geçirirken, Venedik'te Valentino Mazzola'yla iyi bir ikili olacak olan A.C. Milan'dan Ezio Loik'i de kadroya dahil etti. 1940-41 sezonunu 12. sıra gibi daha mütevazi bir yerde bitirmesine rağmen kulüp, tarihlerindeki ilk büyük kupa olan Coppa Italia'yı kazandı.

Bir sonraki yılda Venezia, Scudetto mücadelesine girecekti. 1941-42 Serie A sezonunda Loik-Mazzola ikilisi muhteşem bir sezon geçirirken Franceso Pernigo'da ligde 12 gollük katkı sağladı. Ligin bitmesine birkaç hafta kala Venezia, kendi sahasında Roma'yla kritik bir maç oynadı fakat Venezia kaçırdığı penaltıyla maçı kaybetti ve Roma topladığı 42 puanla şampiyon olurken, Venezia da 38 puanla Torino'nun bir puan ardında üçüncü sırada bitirdi. Bu sezon Coppa Italia'da da yarı finale kadar yükselmeyi başardı fakat final yolunda Milan'a 2-1 yenilerek kupayı almayı başaramadı.

1942 yazında, Venezia, Mazzola ve Loik ikilisini 1.200.000 Liret'lik astronomik bir ücretle Torino'ya sattı. Zorlu geçen 1942-43 sezonunu 14. sırada bitiren kulüp, düşmemek için Bari'yle play-out maçı oynadı ve rakibini yenerek Serie A'da kalmayı başardı. Ancak bu sezon Venezia, son üç sezonda ikinci finalini oynadığı Coppa Italia'da son aşamada Torino'ya 4-0 yenilerek finali kaybetti.

1942-43 sezonundan sonra, İtalya'daki futbol maçları II. Dünya Savaşı nedeniyle durduruldu. 

Savaş Sonrası Dönem

II. Dünya Savaşı sonrası Venezia, Associazionee Calcio Venezia adıyla yeniden kuruldu.

İtalya'da ulusal futbol 1945-46 İtalya Futbol Şampiyonasıyla birlikte yeniden başladı ve Venezia zorlandığı bu sezonu 13. sırada bitirdi. Serie A'nın yenilendiği 1946-47 sezonunda Venezia, Valeriano Ottino'nun attığı 13 gole (Serie A'nın bir sezonunda Venezia adına en çok gol atan oyuncu oldu) rağmen ligde tutunmayı başaramayarak Serie B'ye düştü. Aynı zamanda, Arnaldo Bennati başkanlığı bıraktı. Bunun ardından kulüp için belirsizlik dönemi başladı. 

1947-48 Serie B sezonunu dördüncü sırada bitirdikten sonra, Venezia 1948-49 sezonunu sportif direktör Giuseppe Girani ve teknik direktör Mario Villini önderliğinde Vicenza'nın bir puanla önünde ikinci sırada bitirerek Serie A'ya yükseldi.

Fakat Venezia ciddi bir finansal krizle karşı karşıyaydı, bu da 1949-50 Serie A sezonunda yerel bir yönetim tarafından idare edileceği anlamına geliyordu. Venezia bu süreçte golcü oyuncusu Adriano Zecca'yı Roma'ya satmak zorunda kaldı ve Serie A'da mücadele etmeye yetecek bir kadro kuramadığından ligi yalnızca 16 puanla sonuncu sırada bitirdi. 

Serie B'ye düşmelerinin ardından Venezia 1950-51 sezonunu, yazın İnter'e gidecek olan Pietro Broccini'nin attığı 20 gole rağmen altıncı sırada tamamladı.

1951-52 sezonunda Venezia, dört sezon boyunca kalacağı Serie C'ye düştü. Geri dönüşleriyse ancak 1956-57 sezonunda mümkün olacaktı.

Serie B'de oynamalarına rağmen Venezia, muhteşem bir turnuva geçirdiği Coppa Italia'da Roma'yı ve Torino'yu eleyerek yarı final aşamasına kadar geldi fakat burada Inter'e elenerek üçüncülük maçında Genoa'yla eşleşti. Bu karşılaşmayı da kaybeden Venezia başarılı geçen kupayı dördüncü sırada bitirdi. Sezon sonunda teknik direktörleri Carlo Alberto Quario'yla yolları ayrılan Venezia, yavaş yavaş düşme hattına oynayan bir takım haline geldi.

1960-61 Serie B sezonunda, girişimci Anacleto Ligabue takımı devraldı ve hemen Carlo Alberto Quario'yu eski görevine geri getirdi. Bu doğru karar, ligi en üst sırada bitirmeyi başaran Venezia'nın 11 yıllık aranın ardından tekrar Serie A'ya dönmesini sağladı.

1961-62 sezonunda Serie A'ya dönen Venezia'ya Kont Giovanni Volpi di Misurata, delegeleri Ligabue ve Enrico Linetti'yle birlikte başkan oldu. Sezona yavaş başlayan Venezia, Milan ve Juventus'u da yendikleri ligi saygın bir şekilde 12. sırada tamamladı.

Fakat 1962-63 Serie A sezonunu Venezia ligi 17.sırada bitirdi ve sene sonu yeniden Serie B'ye düştü. Serie B'de geçen üç yılın ardından Venezia, 1965-66 sezonunda birinci sırada bitirerek lige geri döndü. 1966-67 Serie A sezonunda Venezia doğrudan Serie B'ye geri düştü ve çöküşe engel olamayan kulüp, bir sonraki sezon da küme düşerek Serie C yolunu tuttu. Venezia'nın Serie A'ya verdiği 30 yıllık arada böylece başlamış oldu.

1968 - 1986

1968'de Serie B'den düşen Venezia, 1980'lere doğru Serie D'ye yol aldı.

1987'den 2005'e

1986-87 sezonu öncesinde Venezia, 16 sezon boyunca kulübü yönetecek olan iş adamı Maurizio Zamparini tarafından satın alındı.

Görevdeki ilk sezonunda Zamparini, Venezia'yı Serie C2 ekiplerinden ve yerel bir kulüp olan A.C. Mestre ile birleştirdi. Birleşme 26 Haziran 1987 tarihinde gerçekleşti. 1989 tarihinde yeniden ismi Associazione Calcio Venezia olarak devam ettirilecek olsa da, bu tarihe kadar kulüp ismi Zamparini tarafından Calcio VeneziaMestre olarak değiştirildi. Birleşmeyle birlikte kulübün renkleri "yeşil-siyahtan" "turuncu-siyah-yeşil"e dönüştü. Takımın evi, Venedik'te bulunan Stadio Penzo'dan Mestre'deki Stadio Francesco Baracca'ya taşındı.

1987-88 sezonunda Venezia, 1976-77 sezonundan sonra ilk kez İtalya'nın üçüncü lig klasmanına, Serie C2'den Serie C1'e yükselme başarısı gösterdi.

Önlerindeki iki sezonda takım, düzenli bir şekilde gelişim kaydetti ve Serie B'ye dönüş yolunda önemli adımlar attı.

Serie B'ye Dönüş

1990-91 sezonunda Alberto Zaccheroni yönetimi altındaki Venezia, 23 yıllık aranın ardından Serie B'ye dönmeyi başardı. Bir üst lige çıkmak için mücadele ettiği Como'yu ikinci sırayı belirleyecek playoff maçında  Cesena'da oynanan maçta 2-1 yenerek yükselme şansını elde etmişti.

Mestre'de bulunan Stadio Baracca'nın Serie B için yeterli kapasiteye sahip olmaması nedeniyle Venezia, atletizm pistini kaldırarak tribünü genişlettiği ve yenilediği Venedik'teki eski evi Stadio Penzo'ya geri döndü. 

Venezia Serie A'ya yükselmeden önce Serie B'de yedi yıl boyunca mücadele edecekti.

Serie A'ya Dönüş

1997-98 Serie B sezonunda Walter Novellino yönetimi altındaki Venezia, ligi ikinci sırada tamamlayarak 31 yıllık aranın ardından Serie A'ya geri dönüş biletini aldı. 

1998-99 Serie A sezonu öncesi sportif direktör Beppe Marotta, A.C Milan'dan kaleci Massimo Taibi'yi ve golcü Filippo Maniero'yu kadroya katarak takımı iyice güçlendirecek hamlelerde bulundu. Sezonun ilk yarısında işler Venezia için yolunda gitmiyordu. Golcüleri Maniero'dan herhangi bir katkı alamayan takım lig tablosunun sonuna demir atmış olsa da Ocak ayı transfer dönemi Venezia için bir dönüm noktasıydı. Genç oyun kurucu Alvaro Recoba'nın Inter'den kiralanmasıyla birlikte, Maniero ve Recoba ortaklığı takımın ikinci yarıda toparlanmasını sağladı. Yalnızca ikinci yarıda toplamda 23 gol atan ikili Venezia'nın ligi düşme hattından dört puan uzaklıkta 11. sırada bitirmesinde katkı sağladı.

1999-00 Serie A sezonuna girerken Venezia, Novellino'nun yerini Luciano Spalletti ile doldurdu. Fakat Recoba'sız Venezia çok fazla zorlanacaktı. Bu süreçte Venezia, Spalletti'nin kovulması üzerine Giuseppe Materazzi'yi takımın başında denemiş fakat 27 gün sonra takımla yolları ayrılan Materazzi'den boşalan koltuğa Şubat ayında Francesco Oddo'yu getirmişlerdi. 1999-00 sezonu Coppa Italia dışında Venezia için olumsuz bir şekilde ilerlemekteydi. Udinese ve Fiorentina gibi rakiplerini eleyerek yarı finale kadar geldiği kupada sona kadar ulaşamasada sezon için tek pozitif taraf Lazio'ya yenilerek elendikleri Coppa Italia serüveniydi. Ligdeki durum Venezia'nın bu başarısını göz ardı edecek kadar büyüktü. Ligi 16. sırada bitiren kulüp, Serie B'ye düşmekten kurtulamadı.

2000-01 Serie B sezonu için Cesare Prandelli'yle anlaşan Venezia'nın aldığı bu karar takımın yeniden Serie A'ya yükselmesini sağladı. Fakat Prandelli'nin 2001-02 Serie A sezonunda takımdan erken ayrılmasıyla ligdeki varlıkları uzun sürmedi ve Venezia ligi sonuncu sırada bitirerek yeniden Serie B'ye düştü. Bu son üç yıldaki ikinci küme düşüşüydü.

Zamparini'nin Ayrılışı, Düşüş ve İflas

21 Temmuz 2002'de Zamparini, Venezia'dan ayrılarak bir başka İtalyan ekibi olan Palermo'yu devraldı. İlerleyen günlerde, bu olay furto di Pergine yani Pergine soygunu olarak adlandırılacaktı. Çünkü Zamparini, Pergine'de kamp yapan Venezia'dan 12 oyuncuyu ve teknik direktörleri Ezio Glerean'ı otobüsle alarak Palermo'nun Langarone'deki hazırlık kampına götürmüştü. Bu büyük transfer paketinin içinde kaleci Generoso Rossi, defanstan Fabio Bilica, Kewullay Conteh ve Franceso Modesto, orta sahadan Valentino Lai, Antonio Marasco, Stefano Morrone, Frank Olivier Ongfiang, Mario Santana ve sonradan Venezia'ya geri dönecek olan Evans Soligo, ve forvetten Arturo Di Napoli'yle birlikte Filippo Maniero bulunmaktaydı. Birkaç gün sonra, hücum oyuncusu Igor Budan ve sportif direktör Rino Foschi de Venezia'dan Palermo'ya gidecekti.

Venezia, 2002-03 Serie B sezonunu 15. sırada tamamlarken, bir sonraki 2003-04 Serie B sezonunu da 20. sırada bitirerek düşme hattının kıyısında kaldı. Fakat kulübün finansal direnci futbol çimlerindeki kadar kuvvetli değildi ve Venezia bu krizden kurtulamadı. 

2004-05 Serie B sezonu sonunda Venezia küme düştü ve ardından iflasını açıkladı.

2005'ten 2015'e

2005 yazında kulüp, Societa Sportiva Calcio Venezia adıyla yeniden kuruldu ve Serie C2'den futbol hayatına geri dönebildi. 2005-06 Serie C2 sezonunda, Venezia bir üst lige yükselmeyi başardı. Serie C1'de geçen üç yılın ardından kulüp 2008-09 sezonu sonunda bir kez daha iflas ettiğini açıkladı. 

2009 yazında, takımsız bir şehir olma tehlikesi altında olan Venedik şehrinde, başkanları Massimo Cacciari'nin gözetimi altında yeni bir futbol kulübü kuruldu. 27 Temmuz 2009 tarihinde Foot Ball Club Unione Venezia olarak yeniden doğan kulüp, Venezia'nın yasal varisi olarak tanındı ve Serie D'de oynamasına müsade edildi. 2012-13 sezonunda Lega Pro Prima Divisione'ye kadar yükselmeyi başaran yeni Venedik ekibi, kötü talihinden kaçamayarak iflasını açıklamak zorunda kaldı. Bu 10 yıl içinde çektikleri üçüncü beyaz bayraktı.

2015'ten Günümüze

2015 Kasım ayında, bir grup Amerikan yatırımcı tarafından satın  alınan kulüp, Venezia FC adıyla yeniden kuruldu. 2015-16 sezonunda Venezia, Serie D'den Serie C'ye yükselmeyi başardı.

Haziran 2016'da Venezia takımın başına Filippo Inzaghi'yi getirdi. Inzaghi ilk sezonunda takımı Serie B'ye yükseltirken aynı zamanda Coppa Italia Serie C'yi de kazandı. 

2017-18 Serie B sezonunda Venezia, 12 yıl aradan sonra bu seviyelere ulaşmayı başardı. Sürpriz bir şekilde ligi beşinci sırada bitiren kulüp, play-offlarda yer aldı fakat yarı finalde Palermo'ya elenmekten kurtulamadı.

Sezon sonundaysa Inzaghi takımdan ayrılarak Bologna'nın başına geçti. 

Inzaghi'nin ayrılışından sonra 2018-19 Serie B sezonunda üç farklı teknik direktör deneyen Venezia, ligi 15. sırada bitirdi ve Salernitana ile oynadığı play-out maçını da kaybederek Serie C'ye düştü. Lakin Palermo'nun idari uygunsuzluk nedeniyle lig düşürülme cezası alması sonucu Venezia ligde kalmaya devam etti.

2019-20 Serie B sezonu öncesinde Venezia, Alessio Dionisi'yi teknik direktörlük koltuğuna getirdi. 2020 Şubat ayında düşme hattında mücadele eden Venezia, başkanın takımdan ayrılmasıyla yeni bir başkan arayışına gitti.

Yeniden düzenlenmeye giden Venezia'nın yeni sahibi Duncan Niederauer'in aynı zamanda kulüpteki rolü başkanlık oldu. Kulüp, COVID-19 nedeniyle ertelenen 2019-20 Serie B sezonunu 11. sırada bitirerek düşme hattının beş puan uzağında ligi tamamladı.

Serie A'ya Dönüş

Ağustos 2020'de eski oyuncularından Mattia Collauto'yu sportif direktör ve Paolo Poggi'yi teknik heyet sorumlusu, genç Amerikalı Alex Menta'yı analist ve Vicenza doğumlu Paolo Zannetti'yi de teknik direktör olarak işe alan Venezia, teknik ekibini yeniledi. 

2020-21 Serie B sezonunu beşinci sırada bitiren Venezia, yeniden Serie A'ya yükselme play-offlarında oynadı. Finale kadar yükselen kulüp, son aşamada Cittadella'yı yenerek 19 yıl sonra Serie A'ya geri dönmeyi başardı. 5 yıl içinde Serie D'den Serie A'ya çıkmaları aynı zamanda takımın ne kadar hızlı yükseldiğini göstermektedir. 

Renk, Arma ve Lakap

Venezia'nın orijinal renkleri mavi ve kırmızıydı ve Genoa'ya benziyordu. Ancak kulüp kurulduktan sadece bir yıl sonra, 1908'de renklerini siyah ve yeşile çevirdi.

‎Çok daha sonra, 1987'de kulüp, turuncu ve siyah giyen yerel bir kulüp olan ‎‎Associazione Calcio Mestre‎‎ ile birleştiğinde,‎‎ turuncu da Venezia'nın resmi renklerinden biri oldu ve onlara ‎‎arancioneroverdi‎‎ (turuncu-siyah-yeşiller) lakabını verdi.

‎Venedik kulübünün sembolü kanatlı bir aslandır (bkz. ‎‎Venedik Aslanı),‎‎ genellikle bir griffin (mitolojik hayvan) ile ‎‎karıştırılmıştır.‎‎ Altın kanatlı aslan, ‎‎Venedik ilinin ‎‎taşıdığı resmi semboldür; Sembol, ‎‎leoni alati‎‎ (kanatlı aslanlar) şeklinde kulübün en popüler lakaplarından birine yol açtı.

Kulübün ambleminin merkezinde lagün kentinin ve Serenissima Cumhuriyeti'nin sembolü olan San Marco Aslanı yer alır. Venedik lagünlerinde yer alan bir şehir olduğundan kulüp aynı zamanda lagunari takma adını da kullanmaktadır.

Stadyum

Venezia maçlarını 7 bin 426 kapasiteli Pier Luigi Penzo Stadyumu'nda oynayan ve 1913 yılından beri ev sahipliği yapan bu stad ismini I. Dünya Savaşı pilotu Pier Luigi Penzo'dan alıyor ve İtalya'nın kullanılmaya devam edilen en eski ikinci stadyumudur.

Kulübün Enleri

En çok forma giyen (269) oyuncusu Gianni Grossi olurken, en çok gol atan (70) oyuncuysa Francesco Pernigo'dur.